De kracht van zelfcompassie
Wat doe je als je geconfronteerd wordt met je eigen lijden?
Dit zijn 3 veel voorkomende reacties:
Zelfkritiek – je maakt jezelf verwijten dat het zover is gekomen.
Zelfisolatie – je trekt je terug en wilt geen contact met anderen.
Zelfabsorptie – je gaat helemaal op in de situatie en laat je volledig meeslepen door het drama van het verhaal.
Weet je dat je met deze reacties je eigen lijden alleen maar vergroot?
De onheilige drie-eenheid
Zelfkritiek
“Stel je niet zo aan. Waar doe je nu moeilijk over?” “Had je maar beter je best gedaan, dan was het niet zo ver gekomen.” “Waarom moet je nu altijd zo heftig reageren? Stop gewoon met dat zielige gedoe. Ik snap wel dat iedereen daar ondertussen genoeg van heeft. Geen wonder dat er niemand meer naar je omkijkt.” De innerlijke criticus kennen we allemaal. Alsof de hele situatie niet al erg genoeg is – je criticus gooit er graag nog wat schepjes ellende bij.
Zelfisolatie
Als ik me rot voel, dan heb ik vaak de neiging om me af te sluiten. Ik wil met niemand praten over mijn pijn of mijn verdriet. Anderzijds lijd ik eronder dat ik me zo eenzaam en onbegrepen voel. Het liefst zou ik willen dat iemand me vasthoudt en me het gevoel geeft niet alleen te zijn. Vroeger durfde ik dat niet eens voor mezelf toe te geven, laat staan dat ik mijn behoefte zou kenbaar maken. Terugtrekken (zelfisolatie) was veiliger. Met als gevolg dat bovenop mijn pijn en verdriet ook nog gevoelens van eenzaamheid bijkwamen. Het terugtrekken bracht mij niet de gewenste verlichting en creëerde alleen maar afstand tussen mij en mijn geliefden.
Zelfabsorptie
Je kent vast situaties waarin je volledig wordt opgeslokt door je eigen ellende. Je wordt helemaal overspoeld door alle bijhorende emoties, ziet geen enkele uitweg meer en bent elk relativeringsvermogen kwijt. Je bent niet meer voor rede vatbaar. Je gezonde volwassene is uitgeschakeld. Deze toestand wordt omschreven als zelfabsorptie.
De Amerikaanse psycholoog Christopher Germer beschrijft zelfkritiek, zelfisolatie en zelfabsorptie als de ‘onheilige drie-eenheid’. Het zijn alle drie reacties waarmee je jezelf tegenwerkt in een toch al moeilijke situatie.
Wat helpt wel?
Zelfcompassie
Zelfcompassie is de sleutel naar een warme en liefdevolle verbinding met jezelf. Je werkt jezelf niet tegen, en omarmt jezelf met alles wat er is. Zelfcompassie omvat in essentie drie zaken:
Het lijden onderkennen
Wat je ook voelt van binnen, het mag er zijn. In plaats van je ertegen te verzetten of het te veroordelen, reageer je er warm, begripvol en troostend op.
Lijden hoort erbij
Besef dat je niet de enige bent die zich zo voelt. Lijden is menselijk en je hoeft dit niet te verstoppen. Iedereen ontmoet teleurstellingen, pijn en tegenslag in zijn leven. Zo zijn wij ook in kwetsbaarheid met elkaar verbonden. Dat geeft troost.
Mindful aandacht geven aan wat je nodig hebt
Je accepteert zonder oordeel wat er in je omgaat. Je bent je bewust van je lijden zonder dat jij je erdoor mee laat slepen. Je bent in staat om het allemaal te doorvoelen en jezelf alle aandacht te geven die je op dat moment nodig hebt.
Zelfcompassie draagt bij aan meer innerlijke rust en ruimte. Het voorkomt dat je je lijden onnodig vergroot en zorgt ervoor, dat je ook in moeilijke tijden op een liefdevolle manier verbonden blijft met jezelf.
Mis je begrip en zelfcompassie? Reageer je vooral kritisch op jezelf?
Dan nodig ik je van harte uit voor mijn online cursus ‘Thuiskomen bij Jezelf’.
Daarin laat ik je zien hoe je met behulp van eenvoudige oefeningen en tools meer liefdevol voor jezelf kunt zijn. Wil je meer weten? Je vindt alle belangrijke informatie over de cursus hier.
Weet ook dat je gedurende de hele decembermaand 50% korting krijgt.
