Welke boodschap heeft het leven je te vertellen?
Wat een vraag hé? Hij werd onlangs gesteld bij de beginmeditatie tijdens mijn yogales; “wat heeft het leven je op dit moment te vertellen?”.
Woorden die in mij opkwamen waren berusting en overgave. Twee belangrijke thema’s voor mij. Gedurende de laatste jaren word ik er steeds beter in. Maar dat is zeker niet altijd zo geweest… Ik neem je graag mee in mijn verhaal.
De touwtjes stevig in handen…
Ik was een echte controlefreak. Wilde alles overzien en hield de touwtjes stevig vast. Dat heeft soms best zijn voordelen, maar over het algemeen bracht deze houding mij vooral veel stress en spanning – wat zich uitte in heel druk gedrag van mijn kant. Daar werd mijn vriend dan weer helemaal gek van. Als de spanningen bij mij te hoog opliepen, had hij dat altijd eerder door dan ik. Je kunt je vast voorstellen hoe irritant dat kan zijn…
Ik vind het enigszins vergelijkbaar met de man die zijn vrouw erop wijst dat zij vast weer ongesteld moet worden. Dus ja, hoe meer hij mij op het hart drukte om iets rustiger aan te doen, hoe geïrriteerder ik werd. Waar bemoeide hij zich mee?
Nu weet ik dat hij het goed bedoelde en mij wilde beschermen, maar daar zat ik toen echt niet op te wachten. Ik was gewoon lekker bezig en hij mocht mijn pret niet bederven. Gelukkig hebben we hiervan geleerd en kijken we inmiddels beiden met een knipoog terug naar de spanningen van toen.
Het nieuwe normaal?
Maar goed, waar het mij om gaat is dit: in deze periode van verlies van het oude normaal en onderweg zijn naar een nieuwe normaal – waarvan niemand weet wat dat precies inhoudt – zijn berusting en overgave voor ons allemaal belangrijke reminders geworden. We leven in een periode waarin we onze houvast kwijt zijn. Wat eerst vanzelfsprekend was, is dat nu niet meer. Om een onzichtbare dreiging op afstand te houden, wordt van ons verwacht onderling een veilige afstand te bewaken. Ook al gaat dat dwars tegen onze emotionele behoeften in…
Dit is wat je kunt doen
Gaat iets dwars tegen je behoeften in, dan voel je dat… Vooral wanneer je niet weet hoe lang dit nog gaat duren. Je hebt geen controle en bent je perspectief kwijt. Je hebt geen enkele invloed op het verdere verloop van de situatie. Voor de echte controlefreaks onder ons is dit een ramp; te groot om te bevatten.
Wat kun je doen om het dragelijk te houden?
- Maak een overzicht van zaken waarbij jij je betrokken voelt; wat houdt je bezig? Welke zaken spelen er op dit moment waar jij je druk over maakt?
- Vraag je vervolgens af hoe groot je invloed is op deze zaken en verdeel die over 3 categorieën: directe invloed, gedeelde invloed, geen invloed.
- Focus op de zaken die je direct kunt beïnvloeden. Als je iets wenst te veranderen, bedenk dan passende acties.
- Ga na wie nog meer betrokken is bij de zaken die je gedeeltelijk kunt beïnvloeden. Ga indien gewenst een gesprek aan om veranderingen te initiëren. Probeer daarbij niets af te dwingen en een open houding aan te nemen.
- Neem jezelf voor om de zaken die je niet kunt beïnvloeden zo min mogelijk aandacht te geven. Uit onderzoek blijkt namelijk dat focussen op dingen waarop je geen invloed hebt veel negatieve energie geven.
Berusting en overgave; 2 sleutels die bijdragen aan geluk
Zie de situatie als een mooie oefening in overgave! Geef je over en zoek berusting in wat je niet kan beïnvloeden. Hoe lastig het ook is. En ook al heb je geen idee wanneer het stopt.
Het is voor mij in deze bizarre tijd ook een uitdaging. Ik word er verdrietig van als ik te lang focus op alle persoonlijke en maatschappelijke rampen die zich op dit moment voltrekken. En als ik bedenk hoe traag wij in actie komen voor het milieu.
Dat er sprake is van pijnlijke en onvoorspelbare zaken die jij niet kunt veranderen, staat vast. Acceptatie is daar het enige antwoord op.
Hier heb je wél invloed op
Je hebt wel keuzevrijheid op de manier hoe je met de zaken buiten je invloedszone omgaat. Dat wordt weleens over het hoofd gezien, zeker als de onvrede met de situatie heel sterk is. Dan zijn we eerder geneigd om vol verwijten een boeman aan te wijzen, dan dat wij zelf verantwoordelijkheid nemen en er – voor zolang het duurt – het beste van te maken. Terwijl dat zoveel beter is voor je eigen welzijn. Uit wetenschappelijk onderzoek blijkt dat je juist positieve energie krijgt van acties die je het gevoel geven dat je zelf invloed hebt op de situatie.
Ik kies nu heel bewust om niet te veel energie te besteden aan zaken die me verdrietig maken. Ik ben gestopt met naar het nieuws kijken en heb mezelf verwijderd uit een aantal Facebook groepen die ik niet meer prettig vond. Ik focus mijn aandacht liever op de dingen die ik kan beïnvloeden en op zaken die me met dankbaarheid vervullen.
Verantwoordelijkheid nemen voor waar je wel invloed op kunt uitoefenen en leren berusten in wat je niet kunt veranderen – dat zijn 2 belangrijke pijlers voor het ervaren van geluk. Dat wens ik je toe!
